Πάει καιρός από εκείνη την περιβόητη τηλεδιάσκεψη για την χερσαία ζώνη.
Τότε που με την παρουσία της γενικής Γραμματέως Δημοσίας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών, κας Καλύβα, αποφασίστηκε να ζητηθεί αρμοδίως να συνταχθεί τροπολογία στην Βουλή για την γρήγορη παραχώρησης της χερσαίας ζώνης η οποία δεν θα χρησιμοποιηθεί από τον ιδιώτη για την ανάπτυξη του λιμανιού.
Από τότε μέχρι σήμερα είχαμε τίποτε νεώτερο;
Και ποιο θα μπορούσε…
Και ποιο νέο θα μπορούσε κανείς να περιμένει;
Μα ένα και μοναδικό.
Να δεχθεί ο αρμόδιος υπουργός ή οι συναρμόδιοι υπουργοί να προχωρήσουν στην συγκεκριμένη λύση.
Να συντάξουν να υπογράψουν και στην συνέχεια να καταθέσουν τροπολογία για την παραχώρηση της χερσαίας ζώνης στο δημόσιο και αυτό με την σειρά του να παραχωρήσει την διαχείρισή της στον Δήμο.
Αυτό είναι το νέο που περιμένουμε.
Η αρχή το ήμισυ του παντός…
Βέβαια η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
Και στην δική μας περίπτωση η αρχή είναι συγκεκριμένη.
Δέχτηκαν οι υπουργοί να προχωρήσουν στην συγκεκριμένη λύση.
Έστω και προφορικά…
Αυτό έχει σημασία.
Να συμφωνήσουν με την στρατηγική επίλυσης του θέματος.
Και αφού συμφωνήσουν όλα τα άλλα έπονται.
Κοινό μυστικό
Πάμε τώρα σε ένα θέμα το οποίο ήταν κοινό μυστικό στην περιοχή της Ηγουμενίτσας, γενικά, και της Πλαταριάς ειδικά.
Αφορά την μεταφορά δρανών υλικών και έτσι όπως γινόταν μέχρι πριν λίγο καιρό.
Από το λιμανάκι της Πλαταριάς.
Το οποίο δεν διαθέτει καμία υποδομή για να υποστηρίξει μια τέτοια λειτουργία.
Που σημαίνει ότι όλα γινόταν με έναν… μαγικό τρόπο.
Σε μια περιοχή, σε ένα λιμάνι, που δεν είχε άδεια για την συγκεκριμένη λειτουργία.
Ποιοι δυσαρεστήθηκαν;
Και βέβαια μετά το κλείσιμο της συγκεκριμένη λειτουργίας κάποιοι επαναστάτησαν.
Και ποιοι επαναστάτησαν;
Για ποιόν λόγο άραγε;
Τι από την Πλαταριά, τι από την Ηγουμενίτσα.
Δεν είναι δα και τόση μεγάλη απόσταση…
Ούτε και σοβαρή ταλαιπωρία κατοίκων.
Ποιοι και γιατί επαναστάτησαν άραγε;
Μήπως όσοι δεν θέλουν ελέγχους; Πάσης φύσεως. Ελέγχους νομιμότητας, όγκου μεταφοράς υλικών κλπ.
Τους οποίους θα έχουν στο λιμάνι Ηγουμενίτσας;
Λέω εγώ τώρα με το φτωχό μου το μυαλό.
Μου είχε κάνει εντύπωση
Η αλήθεια είναι ότι μου είχε κάνει εντύπωση η στάση των κατοίκων της Πλαταριάς όταν είχα κάνει εκεί ρεπορτάζ.
Κάποιοι μου μιλούσαν για ορισμένους τύπους που λυμαίνονται την λειτουργία του λιμανιού.
Κάποιοι άλλοι μου είχαν μιλήσει για κάποιους τύπους που έχουν μετατρέψει το λιμάνι σε ιδιωτικό και επιτρέπουν τον ελλιμενισμό μέσα σε αυτό συγκεκριμένων σκαφών.
Αλλά δεν τους είχα πιστέψει.
Μικρή κοινωνία είπα μέσα μου έχει τις δικές της δίκαιες ή άδικες αντιθέσεις.
Έλα όμως που έκανα λάθος.
Γιατί για κάποιους το λιμανάκι ήταν θησαυρός.
Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Πάλι καλά Ανδρέα…
Για επαγγελματικούς λόγους βρέθηκε στο Φιλιάτι ο Ανδρέας Λοβέρδος.
Καλά σύντροφε…
Υπήρχε περίπτωση να έρθεις στο Φιλιάτι για κάποιον άλλο λόγο;
Όχι μόνο εσύ αλλά και πολλοί άλλοι.
Και βρήκε λέει το συναγωνιστή Παναγιώτη Τζοβάρα.
Ο οποίος με δικά του έξοδα συντηρεί τα γραφεία της κομματικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ στο Φιλιάτι.
Πάλι καλά που βρήκες κι έναν σύντροφε Αντρέα.
Πάλι καλά.
Ευχές και τιμές
Και μετά την συνάντηση αυτή η Λοβέρδος έγραψε (ανάμεσα σε άλλα) στο διαδίκτυο:
«… Τιμή και ευγνωμοσύνη σε όλους όσοι στήριξαν, υποστήριξαν και κράτησαν όρθιο το ΠΑΣΟΚ…».
Από λόγια σύντροφε Αντρέα όλοι αυτοί είναι χορτάτοι.
Αυτοί στηρίζουν και από το υστέρημά τους κρατάνε ένα γραφείο του ΠΑΣΟΚ ανοιχτό.
Στο μακρινό για σας Φιλιάτι.
Το κρατάνε γιατί πίστεψαν.
Εσείς τι κάνετε;
Εσείς πως πορεύεστε για το ΠΑΣΟΚ;
Από λόγια χτίζω ανώγια και κατώγια.
Στην πράξη μόνο το τομάρι σας κοιτάτε.