Βασίλης Γιόγιακας για τις νέες επικουρικές συντάξεις: μεταρρύθμιση με το βλέμμα στη νέα γενιά

Υψηλότερες επικουρικές συντάξεις, διασφάλιση των εισφορών των εργαζομένων, μεγαλύτερη σταθερότητα του ασφαλιστικού συστήματος, αύξηση των επενδύσεων και της απασχόλησης είναι τα οφέλη της νέας επικουρικής ασφάλισης τα οποία τόνισε ο Βασίλης Γιόγιακας στην ομιλία του κατά τη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή.
Ο βουλευτής Θεσπρωτίας της Νέας Δημοκρατίας ανέφερε ότι με το νέο σύστημα – που θα ισχύσει για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας και τους ασφαλισμένους έως 35 ετών – η επικουρική σύνταξη θα πληρώνεται από την αποταμίευση του κάθε ασφαλισμένου, δηλαδή τις εισφορές που έχει καταβάλει τα χρόνια που εργαζόταν συν την επενδυτική απόδοση αυτών των εισφορών που θα διαχειρίζεται το Ταμείο Επικουρικής Κοινωνικής Ασφάλισης.
«Κόντρα στα “φαντάσματα” που βλέπει η αντιπολίτευση, η νέα επικουρική ασφάλιση στηρίζει το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων με υψηλότερες παροχές, αυξάνει την ανταποδοτικότητα των εισφορών και δίνει εγγυήσεις ελάχιστης ανταποδοτικότητας, ενισχύει την εμπιστοσύνη των νεότερων εργαζόμενων στο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, διευκολύνει τους μελλοντικούς συνταξιούχους να προγραμματίσουν τα οικονομικά τους μετά την ολοκλήρωση του εργασιακού τους βίου, κινητοποιεί την αποταμίευση με θετικό αποτύπωμα στις νέες εγχώριες επενδύσεις και την απασχόληση και περιορίζει τον συνολικό κίνδυνο για το ασφαλιστικό σύστημα» σημείωσε ο Βασίλης Γιόγιακας στο κλείσιμο της τοποθέτησής του που ακολουθεί:
Κυρίες και κύριοι Υπουργοί,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Συζητούμε σήμερα μια σημαντική μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό μας σύστημα, την κεφαλαιοποιητική επικουρική ασφάλιση.
Το σταδιακό πέρασμα, δηλαδή, από ένα σύστημα όπου οι εισφορές των εκάστοτε εργαζομένων στηρίζουν την επικουρική σύνταξη των εκάστοτε συνταξιούχων, σε ένα σύστημα όπου η επικουρική σύνταξη θα πληρώνεται από την αποταμίευση του κάθε ασφαλισμένου, δηλαδή τις εισφορές που έχει καταβάλει τα χρόνια που εργαζόταν, συν την επενδυτική τους απόδοση.
Έχει σημασία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πούμε γιατί γίνεται αυτό και ποια οφέλη θα έχει, για το ασφαλιστικό μας σύστημα συνολικά αλλά και για τους μελλοντικούς συνταξιούχους.
Πρώτα απ’ όλα ενισχύεται η σταθερότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Γιατί με το σημερινό σύστημα, το αναδιανεμητικό, οι επικουρικές συντάξεις – όπως και οι κύριες – θα αντιμετωπίσουν εντονότερα στο μέλλον την πίεση του δημογραφικού, του ότι δηλαδή οι εργαζόμενοι θα καλούνται να στηρίξουν όλο και περισσότερους συνταξιούχους.
Με το πέρασμά τους στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα οι επικουρικές συντάξεις παύουν να είναι εκτεθειμένες στον ίδιο κίνδυνο με τις κύριες, αυτόν του δημογραφικού.
«Μοιράζουμε τα αυγά σε διαφορετικά καλάθια», όπως εύστοχα είπαν οι κύριοι Υπουργοί.
Πέρα από αυτό, με την κεφαλαιοποίηση έχουμε μεγαλύτερη ανταποδοτικότητα των εισφορών, δίνοντας έτσι κίνητρο να μειωθεί η εισφοροδιαφυγή.
Αυξάνονται οι αποταμιεύσεις, κάτι που οδηγεί σε αύξηση των επενδύσεων στην οικονομία μας, σε αύξηση της παραγωγικότητας, των εισοδημάτων και της απασχόλησης, και συνολικά σε αύξηση του ΑΕΠ.
Μια υπεύθυνη πολιτική ηγεσία οφείλει να αναμετριέται με τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Δίνοντας λύσεις τώρα, όχι αφήνοντας την κατάσταση ως έχει, ούτε αναβάλλοντας τη λύση για αργότερα.
Δυστυχώς η αντιπολίτευση αντιμετώπισε ένα νομοθέτημα που έρχεται να βελτιώσει την προοπτική του ασφαλιστικού με όρους «ιδεολογικού αυτοματισμού», όπως έγινε άλλωστε στο πρόσφατο εργασιακό νομοσχέδιο.
Με προκάτ επιχειρήματα, τα ίδια που έλεγαν για το ασφαλιστικό πριν 40 και 50 χρόνια.
Με απόψεις που έχουν ελάχιστη ως καμία σχέση με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου και που γι’ αυτό καταρρίπτονται από τα στοιχεία:
Αντίθετα, λοιπόν, με ό,τι υποστηρίζεται, οι επικουρικές συντάξεις με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα θα είναι μεγαλύτερες.
43% έως 68% υψηλότερες με βάση την ευρωπαϊκή εμπειρία, 11%-13% σύμφωνα με το βασικό σενάριο της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής.
Αντικαθίσταται δηλαδή ένα σύστημα που λόγω της δημογραφικής πίεσης θα έδινε μικρότερες συντάξεις, με ένα σύστημα που, με τις ίδιες εισφορές, θα δίνει μεγαλύτερες.
Αντίθετα, με ό,τι υποστηρίζεται, δεν πρόκειται για «τζογάρισμα» με τις εισφορές των νέων ασφαλισμένων.
Γιατί, ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά με τις επενδύσεις των αποταμιεύσεών τους, το κράτος εγγυάται ότι θα πάρουν επικουρική σύνταξη ίση με τις εισφορές που κατέβαλαν, συν τον πληθωρισμό!
Πού είναι λοιπόν, το «τζογάρισμα», όταν διασφαλίζεται ότι ο ασφαλισμένος θα πάρει στη χειρότερη πίσω την πραγματική αξία όσων έδωσε;
Ή όταν το κράτος συμπληρώνει τις απαιτούμενες εισφορές ώστε να μπορεί να δοθεί επικουρική σύνταξη σε περίπτωση θανάτου ή αναπηρίας;
Άραγε θεωρούν «τζογάρισμα» την επένδυση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων στην ελληνική αγορά, όπως γίνεται με ευθύνη δύο δημοσίων οργανισμών εδώ και περίπου 20 χρόνια;
Με πραγματική απόδοση κοντά ή και πάνω από το μέσο όρο των αντίστοιχων επενδύσεων στις πιο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου;
Πού είναι, λοιπόν, το «πάρτι» των funds και των ασφαλιστικών εταιρειών;
Αντίθετα λοιπόν, με ό,τι υποστηρίζεται, δεν ιδιωτικοποιείται το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Το Ταμείο Επικουρικής Κοινωνικής Ασφάλισης που θα διαχειρίζεται τα αποθεματικά είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.
Και ως τέτοιο, ασκεί δημόσια εξουσία με σκοπό την επίτευξη συγκεκριμένου δημοσίου συμφέροντος.
Η κοινωνική ασφάλιση, δηλαδή παραμένει υπό την κρατική μέριμνα, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα.
Ακούστηκε επίσης το επιχείρημα ότι 18 χώρες εγκατέλειψαν τα τελευταία χρόνια το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, και ότι αυτό αποτελεί ομολογία αποτυχίας του.
Ξεχνούν να μας πουν ότι πρόκειται για χώρες της Νότιας Αμερικής, της Αφρικής και της Ανατολικής Ευρώπης που ιδιωτικοποίησαν πλήρως το ασφαλιστικό τους σύστημα ή και που το μοντέλο της κεφαλαιοποίησης εφαρμόστηκε πλήρως.
Ενώ στην περίπτωσή μας η κεφαλαιοποίηση θα αφορά ένα πολύ μικρό μέρος του ασφαλιστικού και αρχικά ένα συγκεκριμένο κομμάτι των ασφαλισμένων και, δεύτερον, χρησιμοποιείται το επιτυχημένο σκανδιναβικό μοντέλο της δημόσιας, υποχρεωτικής κεφαλαιοποιητικής ασφάλισης.
Αντίθετα με ό,τι υποστηρίζεται, δεν προκύπτει δυσβάσταχτο δημοσιονομικό κόστος για να περάσουμε από το ένα σύστημα στο άλλο.
Το καθαρό κόστος είναι μόλις 6 δισεκατομμύρια ευρώ που μοιράζονται σε περίπου 50 χρόνια.
Δηλαδή μια επιβάρυνση 120 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο, τη στιγμή που το κράτος δίνει πάνω από 15 δισεκατομμύρια ευρώ για συντάξεις κάθε χρόνο.
Για να μπορούν οι νέοι εργαζόμενοι να παίρνουν πολύ μεγαλύτερη επικουρική σύνταξη απ’ ό,τι με το σημερινό σύστημα.
Άλλωστε σε όλα τα σενάρια που εξετάστηκαν η μεταρρύθμιση της επικουρικής ασφάλισης δεν επηρεάζει αρνητικά το δημόσιο χρέος.
Αντίθετα, θα οδηγήσει σε βάθος χρόνου σε χαμηλότερο λόγο χρέους προς το ΑΕΠ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Κόντρα στα «φαντάσματα» που βλέπει η αντιπολίτευση, η νέα επικουρική ασφάλιση εξυπηρετεί τους κοινωνικούς και οικονομικούς στόχους ενός συνταξιοδοτικού συστήματος:
στηρίζει το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων με υψηλότερες παροχές,
αυξάνει την ανταποδοτικότητα των εισφορών και δίνει εγγυήσεις ελάχιστης ανταποδοτικότητας,
ενισχύει την εμπιστοσύνη των νεότερων εργαζόμενων στο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα,
διευκολύνει τους μελλοντικούς συνταξιούχους να προγραμματίσουν τα οικονομικά τους μετά την ολοκλήρωση του εργασιακού τους βίου.
κινητοποιεί την αποταμίευση, με θετικό αποτύπωμα στις νέες εγχώριες επενδύσεις και την απασχόληση,
και περιορίζει τον συνολικό κίνδυνο για το ασφαλιστικό σύστημα.
Με λίγα λόγια, είναι μια μεταρρύθμιση με το βλέμμα στο μέλλον, με το βλέμμα στη νέα γενιά, που συνδυάζει την κοινωνική αλληλεγγύη με την οικονομική ανάπτυξη!